نظارگان

( صفت ) ۱ - گروه بیننده تماشاگران : لعبی چند غریب و عجیب بنمود خروش از مردم نظاره بر آمد. ۲ - بیننده تماشاگر. توضیح در شعر بتخفیف هم آید : آید برکشتگان هزار نظاره پره کشند و بایستند کناره ... ( منوچهری .د.۱۳۴ ) جمع : نظارگان : آمد بانگ خروس موذن میخوارگان صبح نخستین نمود روی به نظارگان . ( منوچهری .چا. کازیمیرسکی ج ۱ ص ۱۷۷ ) توضیح در شعر بتخفیف هم آید : ماییم نظارگان غمناک زین حقه سبز و مهره خاک . ( خاقانی فرنظا. )
تماشائیان . تماشا گران . نظارگان .

نظارگان. [ ن َظْ ظا رَ / رِ ] ( اِ ) تماشاچیان. نظارگیان. ج ِ نظاره به معنی تماشاچی و بیننده و تماشاگر است :
به خلوتگه خسروش تاختند
ز نظارگان پرده پرداختند.در گوشه ٔامید چو نظارگان ماه
چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده ایم.دلها به یک نظاره ز نظارگان گرفت
از یک گشاد تیر بلا صد نشان گرفت.

---

نظارگان. [ ن َ رَ / رِ ] ( اِ ) تماشائیان. تماشاگران. نظارگان [ ن َظْ ظا رَ / رِ ]. نظارگیان :
مائیم نظارگان غمناک
زین حقه ٔسبز و مهره خاک.جمع کرد از خلایق انبوهی
برکشید از نظارگان کوهی.

= نظّاره