کنایه از آسمان و فلک
بادبان اخضر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بادبان اخضر. [ ن ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان و فلک و عرش و کرسی باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( مجموعه مترادفات ص 10 ). آسمان و عرش. ( ناظم الاطباء ) :
چون آه عاشق آمد صبح آتش معنبر
سیماب آتشین زد در بادبادن اخضر.
چون آه عاشق آمد صبح آتش معنبر
سیماب آتشین زد در بادبادن اخضر.
خاقانی.
رجوع به بادبان سبز شود.کلمات دیگر: