نام بادی است موسمی
باد صد و بیست روزه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باد صدوبیست روزه. [ دِ ص َ دُ زَ / زِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام بادی است موسمی که از نیمه جوزا ( خرداد ) وزد.
دانشنامه عمومی
باد ۱۲۰ روزه یا باد ۱۲۰ روزه سیستان نوعی باد است که از اواخر اردیبهشت تا پایان شهریور در منطقه سیستان می وزد. مدت وزش این باد معمولاً ۱۲۰ تا ۱۳۰ روز می باشد و گاهی حتی تا ۱۷۰ روز هم طول می کشد.این باد باعث فرسایش خاک در منطقه سیستان می شود.این بادهاشهرستان های زابل زهک و نهبندان رد در می نوردد
wiki: باد صد و بیست روزه
کلمات دیگر: