فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">شیرین گردیدن. [ گ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) شیرین شدن. حلاوت یافتن : <br>انگورنوآورده ترش طعم بود<br>روزی دو سه صبر کن که شیرین گردد.<div class="au">سعدی ( گلستان ).</div> || مطلوب و مطبوع و خوش آیند شدن. ( از یادداشت مؤلف ).<br>- شیرین گردیدن چیزی بر کسی ؛ در نظر وی مطبوع و مطلوب گشتن آن : <br>در یکی گفته که آنچت داد حق <br>بر تو شیرین گردد و ایجاد حق.<div class="au">مولوی.</div>- شیرین گردیدن در دل و چشم کسی ؛ مطلوب و مطبوع شدن در نظر وی : در دل و چشم خلایق جا کرده و شیرین گردد. ( مجالس سعدی ص 20 ). رجوع به شیرین شدن شود.</div>

شیرین گردیدن. [ گ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) شیرین شدن. حلاوت یافتن : انگورنوآورده ترش طعم بود روزی دو سه صبر کن که شیرین گردد. سعدی ( گلستان ). || مطلوب و مطبوع و خوش آیند شدن. ( از یادداشت مؤلف ). - شیرین گردیدن چیزی بر کسی ؛ در نظر وی مطبوع و مطلوب گشتن آن : در یکی گفته که آنچت داد حق بر تو شیرین گرد

شیرین گردیدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا