شیرین گردیدن شیرین شدن شیرین گشتن دهان .
شیرین گشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شیرین گشتن. [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) شیرین گردیدن. شیرین شدن.
- شیرین گشتن دهان ؛ شیرین کام و کامیاب گشتن :
از آن جمله تلخی که بر من گذشت
دهانم جز امروز شیرین نگشت.
- شیرین گشتن دهان ؛ شیرین کام و کامیاب گشتن :
از آن جمله تلخی که بر من گذشت
دهانم جز امروز شیرین نگشت.
سعدی.
رجوع به شیرین گردیدن و شیرین شدن شود.کلمات دیگر: