عیب شمارنده آنکه عیب ها و نقائص دیگران بر می شمارد
عیب شمار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عیب شمار. [ ع َ / ع ِ ش ُ ] ( نف مرکب ) عیب شمارنده. آنکه عیب ها و نقائص دیگران برمی شمارد :
من که چنین عیب شمار توام
در بد و نیک آینه دار توام.
من که چنین عیب شمار توام
در بد و نیک آینه دار توام.
نظامی.
کلمات دیگر: