فیبروز ریه

فیبروز ریه (Pulmonary fibrosis) به معنی تشکیل بافت فیبروز (بافت همبند) در ریه است.
کوتاهی تنفس، سرفه مزمن، تنگی نفس، خستگی، بی اشتهایی و کاهش وزن، کاهش توان تأمین اکسیژن بدن، تغییرات کدورتی در عکس رادیوگرافی و تغییرات عملکرد در تست های ریوی. سی تی اسکن ریه با تفکیک بالا (high-resolution CT) بخوبی فیبروز را نشان می دهد. تشخیص قطعی با نمونه برداری (بیوپسی) ریه انجام می شود.
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک Idiopathic Pulmonary Fibrosis(IPF) شایع ترین نوع فیبروز ریه را تشکیل می دهد.
پنومونیت ازدیاد حساسیتی، بیماری بافت بینابینی ریه (Interstitial lung disease)، بیماریهای روماتولوژی مانند لوپوس منتشر و روماتوئید آرتریت، سارکوئیدوز، نارسایی احتقانی قلب چپ عفونت ، مصرف دخانیات، داروها (مانند آمیودارون، نیتروفورانتوئین، متوتروکسات و بلئومایسین)، مواد رادیو اکتیو و رادیاسیون. فیبروز ریه غالبآ افراد بالای ۴۰ سال را گرفتار می کند.