مترادف خدوک : آزرده، اندوهناک، پریشان، غمگین، مغموم، اندوه، غصه، غم، ملال، حسادت، حسد، رشک، خشم، غضب، قهر
خدوک
مترادف خدوک : آزرده، اندوهناک، پریشان، غمگین، مغموم، اندوه، غصه، غم، ملال، حسادت، حسد، رشک، خشم، غضب، قهر
مترادف و متضاد
۱. آزرده، اندوهناک، پریشان، غمگین، مغموم
۲. اندوه، غصه، غم، ملال
۳. حسادت، حسد، رشک
۴. خشم، غضب، قهر
فرهنگ فارسی
آشفته وپریشان، آزرده خاطر، رشک وقهروخشم وغصه
۱ - ( صفت ) آشفته پریشان آزرده پراکنده . ۲ - اندوهناک از حسد یا اثری نا ملایم . ۳ - رشک حسد . ۴ - غصه اندوه . ۵ - قهر خشم .
۱ - ( صفت ) آشفته پریشان آزرده پراکنده . ۲ - اندوهناک از حسد یا اثری نا ملایم . ۳ - رشک حسد . ۴ - غصه اندوه . ۵ - قهر خشم .
فرهنگ معین
(خَ )۱ - (ص . )آشفته ،پریشان . ۲ - آزرده - خاطر از حسد. ۳ - (اِ. ) رشک ، حسد. ۴ - غصه ، اندوه .
لغت نامه دهخدا
خدوک. [ خ ُ / خ َ ] ( اِ ) پراکنده و پریشان شدن طبیعت باشد از امور ناملایم. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). برهم زدگی دل که از دغدغه و دست در زیر بغل کردن کسی دیگر را یا از سخن ناملایم بهم رسد. ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ) ( غیاث اللغات ). || قهر و خشم. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ) :
چون کیک جهان جهانی ای وند خشوک
آورده زمالش پدر خشم و خدوک.
نز تو نه ز من سر بسر و نوک بنوک.
همچوجحی کز خدوک چرخه مادر شکست.
دهرم هزار گونه ریاضت نمود و من
هر لحظه ممتلی ترم از غصه و خدوک.
- باخدوک ؛ غمگین. مضطرب. طیره :
هرکه بر درگه ملوک بود
از چنین کار باخدوک بود.
چون کیک جهان جهانی ای وند خشوک
آورده زمالش پدر خشم و خدوک.
سوزنی.
با تو بقمار بر نیایم بخدوک نز تو نه ز من سر بسر و نوک بنوک.
سوزنی.
از حسد فتح تو خصم تو پی کرد اسب همچوجحی کز خدوک چرخه مادر شکست.
انوری.
|| رشک. حسد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). || خجلت. شرمندگی. شرمساری. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). شرمنده. شرمسار. خجل. ( شرفنامه منیری ) : کوه از برای خدمت اولیاش ( مازندران ) چنان مشمّر است که دامن بر کمر زده است. دریا از غیرت دست اسخیاش بدان سان در خدوک است که گریبان چاک کرده است. هر آمل که به آمل رسد مل امل در جامش صفا یابد و هر ساری که برساری گذرد حظ حرص از خوان کرم مستوفی بردارد. ( از عنایت نامه ملک الکلام جلال الدین الدهستانی از جنگ خطی مورخ به 651 ). || خجل خدوک شدن در کار بر کسی و ندانستن بیرون شدن از آن. ( از منتهی الارب ). || آزردگی. غصه بی جا. ( از برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). غم. اندوه. طیرگی. دلتنگی. دلگیری. غصه. بکماز. بژمانی تیمار. آدرنگ. آذرنگ. انده. افسردگی. دل افسردگی. ملال. گرفتگی. حزن. مستمندی. پژمانی. نژندی. نجندی. خون دل. خون جگر. فرم. رخبینه. خلجان خاطر. دلهره. دلواپس. اضطراب. در بعضی از قرای قزوین چون «زیاران » متداول است. ( یادداشت بخط مؤلف ) : دهرم هزار گونه ریاضت نمود و من
هر لحظه ممتلی ترم از غصه و خدوک.
ظهیر فاریابی.
گفتم نوشت باد که شراب مهنا می نوشی و شراب بی خدوک و بی خمار نوش می کنی. ( کتاب المعارف ).- باخدوک ؛ غمگین. مضطرب. طیره :
هرکه بر درگه ملوک بود
از چنین کار باخدوک بود.
عنصری ( از فرهنگ اسدی ).
- خدوکش گرفته ؛ در خشم و جوش آمده. ( آنندراج ).فرهنگ عمید
۱. رشک، حسد: از حسد فتح تو خصم تو پی کرد اسب / همچو جحا کز خدوک چرخهٴ مادر شکست (انوری: ۹۲ ).
۲. قهر، خشم.
۳. غصه.
۴. (صفت ) آشفته، پریشان.
۲. قهر، خشم.
۳. غصه.
۴. (صفت ) آشفته، پریشان.
کلمات دیگر: