عبدالوهاب شهیدی (زاده ۱ مهر ۱۳۰۱ در میمه)، خواننده در سبک سنتی ایرانی، آهنگ ساز، استاد آواز و نوازندهٔ عود است.
حرف (گل های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
بهار غم انگیز (گل های تازه، شمارهٔ ۷): در آواز بیات اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.
اجرای عبدالوهاب شهیدی و ارکستر سازهای ملی و فرامرز پایور: اثر تصویری، در دستگاه سه گاه، اجرای ارکستر سازهای ملی به سرپرستی فرامرز پایور، آهنگ سازی فرامرز پایور بر روی اشعار مولانا، پخش شده از تلویزیون ملی، تصنیف حیلت رها کن عاشقا (شعر مولانا، اثر پایور) علاوه بر این اجرا در گل های تازه شماره ۱۸۱ نیز اجرا شده است.
عبدالوهاب شهیدی از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. او در سال ۱۳۳۹ در برنامه گل ها شروع به فعالیت و همکاری با رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه ها شرکت کرد. وی هم چنین چندین بار در برنامه های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه ها با هنرمندان سرشناسی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد. شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه، از فعال ترین هنرمندان برنامه گل ها بوده و رتبه سوم بیش ترین برنامه موسیقی در گل ها را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش رو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع آن نگاه گرم تو از این هنرمند است.
اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی نقش برجسته ای دارند. از آوازهای محلی او می توان به تصنیف زندگی (معروف به اون نگاه گرم تو) اشاره کرد که مربوط به آهنگی محلی بر روی شعری از هما میر افشار در دستگاه ماهور می باشد و با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است، و هم چنین تصنیف های دیگری مثل یار بی وفا، آی سوزه و… هم چنین وی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.
.
حرف (گل های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
بهار غم انگیز (گل های تازه، شمارهٔ ۷): در آواز بیات اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.
اجرای عبدالوهاب شهیدی و ارکستر سازهای ملی و فرامرز پایور: اثر تصویری، در دستگاه سه گاه، اجرای ارکستر سازهای ملی به سرپرستی فرامرز پایور، آهنگ سازی فرامرز پایور بر روی اشعار مولانا، پخش شده از تلویزیون ملی، تصنیف حیلت رها کن عاشقا (شعر مولانا، اثر پایور) علاوه بر این اجرا در گل های تازه شماره ۱۸۱ نیز اجرا شده است.
عبدالوهاب شهیدی از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. او در سال ۱۳۳۹ در برنامه گل ها شروع به فعالیت و همکاری با رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه ها شرکت کرد. وی هم چنین چندین بار در برنامه های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه ها با هنرمندان سرشناسی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد. شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه، از فعال ترین هنرمندان برنامه گل ها بوده و رتبه سوم بیش ترین برنامه موسیقی در گل ها را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش رو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع آن نگاه گرم تو از این هنرمند است.
اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی نقش برجسته ای دارند. از آوازهای محلی او می توان به تصنیف زندگی (معروف به اون نگاه گرم تو) اشاره کرد که مربوط به آهنگی محلی بر روی شعری از هما میر افشار در دستگاه ماهور می باشد و با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است، و هم چنین تصنیف های دیگری مثل یار بی وفا، آی سوزه و… هم چنین وی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.
.
wiki: عبدالوهاب شهیدی