سرخ کردن در روغن بر تابه پس از آب پز کردن چنانکه مرغ را
تطجین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تطجین. [ ت َ ] ( ع مص ) سرخ کردن در روغن بر تابه پس از آب پز کردن چنانکه مرغ را. و اصل این کلمه عربی نباشد چه «ط» و «ج » در یک کلمه عرب جمع نشود. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): قلیة مُطَجَّنَه ؛ بریان شده با طاجن. ( از ذیل اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: