دستپاچه

عصبی
مستعجل

تند عجل شتابان در کاری
( مصدر ) پریشان حواس شدن حواس پرت گردیدن جمعیت خاطر را از دست دادن .

( ~. چِ یا چَ ) (ص مر. ) عجول ، شتابزده .

دستپاچه. [ دَ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) عجول. ( ناظم الاطباء ). تند. عَجِل. عَجلان. شتابزده. شتابان در کاری. أعجل. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- امثال :
آدم دستپاچه کار را دو بار می کند.
لعنت به کار دستپاچه ؛ تعست العجلة.
|| پریشان خاطر. سرگشته. مضطرب. آشفته. ترسیده از کشف سوئی.
- دستپاچه شدن ؛ مضطرب و سراسیمه شدن. ( آنندراج ). دست و پا گم کردن. هول شدن. مدهوش شدن. عجله کردن. پریشان حواس شدن. حواس پرت گردیدن. جمعیت خاطر را از دست دادن.
- دستپاچه کردن ؛ مضطرب و سراسیمه کردن. ( آنندراج ). شتابانیدن. هول کردن کسی را :
آنکه از عشق پاچه تنبان
پیرهن چاک کرده تا دامان
بر سرکله از چه خون نکنند
پاچه اش دست پاچه چون نکنند.- دستپاچه گشتن ؛ سرگشته و آسیمه سر شدن. دستپاچه شدن :
ز شأن مجلس شه دست پاچه گشته ز دور
بهر دو دست شه هند می کند تسلیم.چنان از هول گشتم دستپاچه
که دستم رفت از پاچین به پاچه.

۱. شتاب زده و مضطرب.
۲. کسی که بخواهد با هول و شتاب کاری انجام بدهد.

شِره؛ هَله پلِه