خرده گرفتن

( مصدر ) خرده گرفتن برکسی . عیب جویی کردن نکته گرفتن بر او .

خرده گرفتن. [ خ ُ دَ / دِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) عیب گرفتن. نکته گیری کردن. خرده سنجی کردن. انتقاد کردن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بر کور و کر ار خرده نگیری مردی.ز فرّ بزم تودی برده در نعیم بهشت
ز دست حادثه امروز میکشم تعذیب
مرا از این مثل صوفیانه یاد آید
اگر بخرده نگیرند برگ یا ترتیب.یکی خرده بر شاه غزنین گرفت
که حسنی ندارد ایاز ای شگفت.توان گفتن این با حقایق شناس
ولی خرده گیرند اهل قیاس.بزرگی در این خرده بر وی گرفت
که دانا نگوید محال ای شگفت.تابکرم خرده نگیری که من
غایبم از ذوق حضور ای صنم.اول پدر پیر خورد رطل دمادم
تا مدعیان خرده نگیرند جوان را .خرده بر سعدی مگیر ای جان که کاری خرد نیست
سوختن در عشق و آنگه ساختن بی روی تو.گرد گل عارضش طاقت ریحان گرفت
حسن رخش خرده ها بر گل بستان گرفت.برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه بما روز الست.برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر
کارفرمای قدر میکند این من چه کنم.چو قسمت ازلی بی حضورما کردند
گر اندکی نه بوفق رضاست خرده مگیر.گر زمسجد بخرابات شدم خرده مگیر
مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد.