نیمه عمر

نیمه عمر به مدت زمانی گویند که ماده پرتوزا به نصف مقدار اولیهٔ خود بر اثر واکنش های پرتوزایی تقلیل یابد و با رابطهٔ ذیل تعریف می گردد:
نیم عمر را نباید به عنوان ‏علامت اختصاری برای "نصف یک عمر" تصور کرد. اگر نصف اتم های اصلی پس از زمان ‏T½‎‏ بدون تغییر باقی بماند، پس از دو فاصله زمانی نیم عمر متوالی ‏T½‎‏، یک چهارم ‏‏(‏‎½‎‏×‏‎ ½‎‏)، و پس از ‏T ½‎‏3، یک هشتم اتم ها و همچنین تا آخر باقی خواهد ماند.‏ جهت محاسبه تعداد نیمه عمر یا درصد تلاشی ماده پس از گذشت تعداد مشخصی نیمه عمر، می توان از رابطه ساده شده* زیر، استفاده کرد.
t 1 / 2 = ln ⁡ ( 2 ) λ {\displaystyle t_{1/2}={\frac {\ln(2)}{\lambda }}}
که در اینجا λ {\displaystyle {\lambda }} (لاندا) را ثابت واپاشی گویند. نیمه عمر رادیوایزوتوپ فلوئور-18 به طور مثال حدوداً ۱۲۰ دقیقه است.
نیمه عمر اتم ها معیاری از ناپایداری آنهاست و برای مواد رادیواکتیو این پارامتر می تواند بین کسری از هزارم ثانیه تا چندین میلیون سال متفاوت باشد. برای نمونه نیمه عمر اتم کربن-14 که میزان آن در مواد مختلف، معیار مناسبی برای زمان در تحقیقات باستان شناسی است، ۵۷۳۰ سال می باشد.

---

---