نهیب زدن

( مصدر ) نهیب زدن به ( بر ) کسی . فریاد کشیدن بسوی او .

شُرُقنیدِن؛ شُکنیدِن؛ شُکِستِن؛ شُینیدن؛ راقنیدِن؛ قُرُمنیدِن؛ نقبه دادِن

تشر