غباری به خاصیت توتیا غباری چون سورمه که روشنی بخش و نیرو دهنده دیده باشد .
توتیا غبار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
توتیاغبار. [ غ ُ ] ( ص مرکب ) دارای غباری بخاصیت توتیا. دارای غباری چون سرمه که روشنی بخش و نیرودهنده دیده باشد :
قریر دیده فتح و ظفر به شرق و به غرب
ز جنبش سپه توتیاغبار تو باد.
قریر دیده فتح و ظفر به شرق و به غرب
ز جنبش سپه توتیاغبار تو باد.
سوزنی.
رجوع به توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.کلمات دیگر: