( صفت ) پلید
پلیت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پلیت. [ پ َ ] ( ص )پلید. نجس و ناپاک. ( آنندراج ). رجوع به پلید شود.
پیشنهاد کاربران
پلید در زبان ملکی گالی بشکرد
پلیت ، ورقه آهن ( Plate ) [اصطلاح دریانوردی] :قطعه ای صاف ، تخت و نسبتاٌ نازک از فلز که بوسیله عملیاتی نظیر کوبیدن ، نورد و یا ریخته گری بصورت ورق درآمده و در ساختمان کشتیها مورد استفاده قرار می گیرد .
کلمات دیگر: