هم قرین

( صفت ) مصاحبت همنشین .

هم قرین. [ هََ ق َ ] ( ص مرکب ) این لفظ ( هم ) در ترکیب هم قرین درست نیست زیرا قرین صیغه صفت مشبهه است نه صیغه مصدر. ( از غیاث ). لفظِ هم پیش از اسم یا مصدر درمی آید و صفت میسازد :
آن یوسف گردون نشین عیسی پاکش هم قرین
در دلو رفته پیش از این آبش به صحرا ریخته.نه در غربت مرا کس همنشینی
نه در محنت مرا کس هم قرینی.