حق الشرب

حق الشرب بهای آب رودخانه ها، قنات های دولتی و امثال آن است که به کشاورزان فروخته می شود. حق الشرب نرخ ثابتی ندارد و بر حسب زمان و مکان تغییر می کند.
جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، تهران: گیتاشناسی، چاپ دوم ۱۳۷۲خ.

حَقُّ الشُرب
حق استفاده از قنات، نهر، یا چشمه. حق الشرب حقّ ارتفاق است، یعنی حقّ مصرف آب از نهر یا قنات یا چشمۀ متعلِّق به دیگری (مادۀ ۹۵ و ۹۶ قانون مدنی). همچنین، مالیاتی است که در ازای استفاده از قنات ها یا آب انبارها یا رودخانه های متعلّق به دولت، از کشاورزان دریافت می شد. میزان حق الشّرب، تابع زمان استفاده از آب و نیز عُرف محل بوده است.