آن که با دیگری در یک حجره زندگی کند همنشین
هم حجره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هم حجره. [ هََ ح ُ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) آن که با دیگری در یک حجره زندگی کند. همنشین. دوست :
مغی را که با من سر و کار بود
نکوروی و هم حجره و یار بود.
مغی را که با من سر و کار بود
نکوروی و هم حجره و یار بود.
سعدی.
|| در تداول دو کس را گویند که در بازار به یک دکان نشینند و کسب کنند یا دو طالب که در مدرسه دینی در یک حجره منزل گیرند.کلمات دیگر: