دشواریاب

( صفت ) دشوار رس دیر یاب صعب الوصول

دشواریاب. [ دُش ْ وارْ ] ( ن مف مرکب ) دشوار یافت. عزیز. دشواررس. دیریاب. صعب الوصول. || که بدشواری یافته شود. که بسختی در دسترس آید :
خار در پا شد چنین دشواریاب
خار در دل چون بودواده جواب.

آنچه به سختی به دست آید، صعب الحصول، صعب الوصول، دشواررس.