آن که دشنام دهد کسی را و به سخ ترساند او را بس .
لقعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( لقعة ) لقعة. [ ل ُ ق َ ع َ ] ( ع ص ) آنکه دشنام دهد کسی را و به سخن ترساند او را و بس. ( منتهی الارب ).
لقعة. [ ل ُ ق َ ع َ ] (ع ص ) آنکه دشنام دهد کسی را و به سخن ترساند او را و بس . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: