دوران طلایی اسلام

دوره طلایی اسلام یا عصر شکوفایی و ترقی اسلام، دوره ای در تاریخ اسلام است که به طور سنتی از قرن هشتم تا قرن ۱۳ میلادی به طول انجامیده است خصوصاً قرن ۴ و ۵ هجری قمری و طی آن بسیاری از جهان تاریخی اسلامی تحت سلطه خلفا قرار گرفتند و توسعه علم، اقتصادی و کارهای فرهنگی شکوفا شد.هنرمندان، صنعت گران، فیلسوفان، دانش پژوهان، شاعران، جغرافی دانان، مهندسان، نویسندگان، شیمی دانان، فیزیک دانان، پزشکان، بازرگانان و دیگر دانشمندان جهان اسلام، نقش به سزایی در رشد، پیشرفت و تکامل دانش ها و فنونی از قبیل کشاورزی، هنر، اقتصاد، صنعت، حقوق، ادبیات، دریانوردی، فلسفه، شیمی، فیزیک، جامعه شناسی، پزشکی و غیره ایفا کردند.
دانشمندان مسلمان در دوران طلایی اسلام پایه گذار علم نجوم و ستاره شناسی در جهان بودند.
یکی از دلایل رشد و شکوفایی اروپا در قرون وسطی، بهره گیری آنان از کتاب های دوران طلایی اسلام بود.
هووارد آر ترنر در اینباره می گوید: «هنرمندان، دانشمندان، پادشاهان و رعایای مسلمان دست به دست هم، فرهنگ و تمدن بی همتایی را به وجود آورده اند، که تمام جوامع و انسان های دیگر کشورها، به شکلی مستقیم و غیر مستقیم، تحت تأثیر آن قرار گرفته اند.»