منسوب به ممقان مثل سرباز ممقانی سخت مبرم و مصر و متعب در مطالعه دین از مدیون .
ممقانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ممقانی. [ م َ م َ ] ( ص نسبی ) منسوب به ممقان.
- مثل سرباز ممقانی ؛ سخت مبرم و مصر و متعب در مطالعه دین از مدیون. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
ممقانی. [ م َ م َ ] ( اِخ ) مامقانی. شیخ محمدحسن بن ملا عبداﷲبن محمدباقر مامقانی الاصل و المولد، نجفی المسکن و المدفن. از متبحرین علمای امامیه اوایل قرن چهاردهم هجری است. عالمی ربانی و فقیهی کامل صمدانی و ادیبی لغوی اصولی و عابد و زاهدو متقی و مردی متواضع بوده است و نسبت به اهل علم وسادات محبتی مفرط داشته و در انجام وظایف اسلامیه و ایصال حقوق دینیه به مصارف مقرره شرعیه نهایت اهتمام و احتیاط را داشته است. نخست نزد شیخ مرتضی انصاری و پس از درگذشت او در حوزه درس سیدحسین کوه کمری و برخی اکابر دیگر تلمذ کرد و سپس خود به تدریس و تصنیف اشتغال داشت تا روز هجدهم محرم 1323 هَ. ق. در نجف اشرف وفات یافت. ( از ریحانةالادب ج 5 ص 159 - 160 ).
ممقانی. [ م َ م َ ] ( اِخ ) حاج شیخ عبداﷲبن محمدحسن بن ملا عبداﷲ مامقانی الاصل و الشهره. از اکابر و فحول علمای امامیه. در ربیعالاول 1290 هَ. ق. در نجف متولد شد و به تحصیلات مقدماتی پرداخت و سپس به فراگرفتن علوم عالی فقهی روی آورد و به سبب روشن بینی و فراست بسیار به تحریر شرح و تألیف کتب مهم دینی روی آورد و آثار بسیار ارزنده از خود برجای نهاد که از آن جمله است : ارشاد المتبصرین ، تحفةالخیرة فی احکام الحج و العمرة، تحفةالصفوة فی الحبوة، تنقیح المقال فی احوال الرجال ، الدر المنضود فی ضیغ الایقاعات و العقود، سراج الشیعة، السیف البتار فی دفع شبهات الکفار، مرآة الرشاد فی الوصیة الی الاحبة و الاولاد، مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال ، المسائلی البصریة، مطارح الافهام فی مبانی الاحکام ، مقیاس الهدایه فی علم الدرایة، مناهج المتقین فی فقه ائمة الحق الیقین ، منتهی المقاصد الانام فی نکت شرایع الاسلام ، نتایج التنقیح ، نهایة المقال فی تکملة غایة الاَّمال و بسیاری رسالات. وفات وی در پانزدهم شعبان 1351 هَ. ق. در نجف روی داده است. ( از ریحانةالادب ج 5 صص 157 - 159 ).
- مثل سرباز ممقانی ؛ سخت مبرم و مصر و متعب در مطالعه دین از مدیون. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
ممقانی. [ م َ م َ ] ( اِخ ) مامقانی. شیخ محمدحسن بن ملا عبداﷲبن محمدباقر مامقانی الاصل و المولد، نجفی المسکن و المدفن. از متبحرین علمای امامیه اوایل قرن چهاردهم هجری است. عالمی ربانی و فقیهی کامل صمدانی و ادیبی لغوی اصولی و عابد و زاهدو متقی و مردی متواضع بوده است و نسبت به اهل علم وسادات محبتی مفرط داشته و در انجام وظایف اسلامیه و ایصال حقوق دینیه به مصارف مقرره شرعیه نهایت اهتمام و احتیاط را داشته است. نخست نزد شیخ مرتضی انصاری و پس از درگذشت او در حوزه درس سیدحسین کوه کمری و برخی اکابر دیگر تلمذ کرد و سپس خود به تدریس و تصنیف اشتغال داشت تا روز هجدهم محرم 1323 هَ. ق. در نجف اشرف وفات یافت. ( از ریحانةالادب ج 5 ص 159 - 160 ).
ممقانی. [ م َ م َ ] ( اِخ ) حاج شیخ عبداﷲبن محمدحسن بن ملا عبداﷲ مامقانی الاصل و الشهره. از اکابر و فحول علمای امامیه. در ربیعالاول 1290 هَ. ق. در نجف متولد شد و به تحصیلات مقدماتی پرداخت و سپس به فراگرفتن علوم عالی فقهی روی آورد و به سبب روشن بینی و فراست بسیار به تحریر شرح و تألیف کتب مهم دینی روی آورد و آثار بسیار ارزنده از خود برجای نهاد که از آن جمله است : ارشاد المتبصرین ، تحفةالخیرة فی احکام الحج و العمرة، تحفةالصفوة فی الحبوة، تنقیح المقال فی احوال الرجال ، الدر المنضود فی ضیغ الایقاعات و العقود، سراج الشیعة، السیف البتار فی دفع شبهات الکفار، مرآة الرشاد فی الوصیة الی الاحبة و الاولاد، مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال ، المسائلی البصریة، مطارح الافهام فی مبانی الاحکام ، مقیاس الهدایه فی علم الدرایة، مناهج المتقین فی فقه ائمة الحق الیقین ، منتهی المقاصد الانام فی نکت شرایع الاسلام ، نتایج التنقیح ، نهایة المقال فی تکملة غایة الاَّمال و بسیاری رسالات. وفات وی در پانزدهم شعبان 1351 هَ. ق. در نجف روی داده است. ( از ریحانةالادب ج 5 صص 157 - 159 ).
ممقانی . [ م َ م َ ] (اِخ ) حاج شیخ عبداﷲبن محمدحسن بن ملا عبداﷲ مامقانی الاصل و الشهره . از اکابر و فحول علمای امامیه . در ربیعالاول 1290 هَ . ق . در نجف متولد شد و به تحصیلات مقدماتی پرداخت و سپس به فراگرفتن علوم عالی فقهی روی آورد و به سبب روشن بینی و فراست بسیار به تحریر شرح و تألیف کتب مهم دینی روی آورد و آثار بسیار ارزنده از خود برجای نهاد که از آن جمله است : ارشاد المتبصرین ، تحفةالخیرة فی احکام الحج و العمرة، تحفةالصفوة فی الحبوة، تنقیح المقال فی احوال الرجال ، الدر المنضود فی ضیغ الایقاعات و العقود، سراج الشیعة، السیف البتار فی دفع شبهات الکفار، مرآة الرشاد فی الوصیة الی الاحبة و الاولاد، مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال ، المسائلی البصریة، مطارح الافهام فی مبانی الاحکام ، مقیاس الهدایه فی علم الدرایة، مناهج المتقین فی فقه ائمة الحق الیقین ، منتهی المقاصد الانام فی نکت شرایع الاسلام ، نتایج التنقیح ، نهایة المقال فی تکملة غایة الاَّمال و بسیاری رسالات . وفات وی در پانزدهم شعبان 1351 هَ . ق . در نجف روی داده است . (از ریحانةالادب ج 5 صص 157 - 159).
ممقانی . [ م َ م َ ] (اِخ ) مامقانی . شیخ محمدحسن بن ملا عبداﷲبن محمدباقر مامقانی الاصل و المولد، نجفی المسکن و المدفن . از متبحرین علمای امامیه ٔ اوایل قرن چهاردهم هجری است . عالمی ربانی و فقیهی کامل صمدانی و ادیبی لغوی اصولی و عابد و زاهدو متقی و مردی متواضع بوده است و نسبت به اهل علم وسادات محبتی مفرط داشته و در انجام وظایف اسلامیه و ایصال حقوق دینیه به مصارف مقرره ٔ شرعیه نهایت اهتمام و احتیاط را داشته است . نخست نزد شیخ مرتضی انصاری و پس از درگذشت او در حوزه ٔ درس سیدحسین کوه کمری و برخی اکابر دیگر تلمذ کرد و سپس خود به تدریس و تصنیف اشتغال داشت تا روز هجدهم محرم 1323 هَ . ق . در نجف اشرف وفات یافت . (از ریحانةالادب ج 5 ص 159 - 160).
ممقانی . [ م َ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به ممقان .
- مثل سرباز ممقانی ؛ سخت مبرم و مصر و متعب در مطالعه ٔ دین از مدیون . (یادداشت مرحوم دهخدا).
کلمات دیگر: