( مصدر ) قطع خویشی و نسبت و پیوستگی کردن گسستن پیوند .
پیوند بریدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیوند بریدن. [ پ َ / پ ِ وَ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) قطع خویشی و نسبت و وصل و پیوستگی و اتحاد کردن. گسستن پیوند :
آنچه نه پیوند یار بود بریدیم
آنچه نه پیمان دوست بود شکستیم.
آنچه نه پیوند یار بود بریدیم
آنچه نه پیمان دوست بود شکستیم.
سعدی.
و نیز رجوع به پیوند شود.کلمات دیگر: