(اَ گِ گَ ) (ص فا. ) کسی که زغال سازد، زغال فروش .
انگشتگر
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
انگشتگر. [ اَ گ ِ گ َ ] ( نف مرکب ) زغال ساز. فحام. زغال سوز. زغالی. ( یادداشت مؤلف ) :
وگر بگذری سوی انگشتگر
ازو جز سیاهی نیابی دگر.
وگر بگذری سوی انگشتگر
ازو جز سیاهی نیابی دگر.
فردوسی.
فرهنگ عمید
کسی که زغال درست می کند، زغال فروش.
کلمات دیگر: