انفطار، ۸۲ امین سورهٔ قرآن کریم است. این سوره مکی در جزء ۳۰ ام قرآن قرار دارد و پنجمین سوره از این جزء است و همانند دیگر سوره های جزء آخر قرآن مربوط به قیامت است. اشاره به نشانه های قیامت، یادآوری نعمت های خدا به انسان، اشاره به فرشتگان مأمور ثبت کردار انسان، سختی های روز قیامت و سرنوشت نیکوکاران و بدکاران در آخرت از مباحث این سوره است. برای تلاوت این سوره در نمازهای واجب و مستحب، فضیلت هایی وارده شده که بیانگر نیاز دائمی انسان به تذکّر و توجّه است تا از قیامت غفلت نکند و به دنیا دل نبندد.
ترجمهٔ فارسی
این سوره در مکه بر پیامبر اسلام نازل شده و ۱۹ آیه دارد. سوره انفطار ۱۹ آیه، ۸۱ کلمه و ۳۳۳ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو سوره های مفصلات (دارای آیات کوتاه) است.
این سوره ۸۲مین سورهٔ نازل شده بر پیامبر اسلام و همچنین ۸۲مین سوره قرآن بر اساس فهرست است
اول: به معنی به هم پیوستن دریاها؛ یعنی دریاها یگانه شده و خشکی های بین آن ها زیر آب خواهند رفت. برای مثال طبرسی این چنین تفسیری را از قتاده و جبایی نقل کرده است. و همچنین قرطبی نیز چنین نظری را ابراز کرده است.در ترجمه های فارسی نیز این معمولاً این رویکرد برگزیده شده است؛ برای مثال: