فرساینده دشمن .
دشمن فرسای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دشمن فرسای. [ دُ م َ ف َ ] ( نف مرکب ) فرساینده دشمن. عاجز کننده عدو :
سال و مه دولت آن بارخدای ملکان
همچنان باد ولی پرور و دشمن فرسای.
سال و مه دولت آن بارخدای ملکان
همچنان باد ولی پرور و دشمن فرسای.
فرخی.
کلمات دیگر: