ترکانه

منسوب به ترک . یا ترک و مانند ترک .

ترکانه. [ ت ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) منسوب به ترک. || ترک و مانند ترک. ( ناظم الاطباء ) :
پیچیده یکی لاکی میراند بسر در
بربسته یکی گزلک ترکانه کمر بر.بر شکن کاکل ترکانه که درطالع تست
بخشش وکوشش خاقانی و چنگزخانی. || سریع و تند و خشونت آمیز و بیرحمانه و خلاف ادب. خارج از لطافت :
ترکانه یکی آتش از لطف برافروز
در بنگه ما زن نه گنه مان نه گنهکار.خون خوری ترکانه کاین از دوستی است
خون مخور ترکی مکن تازان مشو.خرگاه عیش درشکنید و به تف آه
ترکانه آتش از در خرگه برآورید. نان ترکان مخور و بر سر خوان
به ادب نان خور و ترکانه مخور.ترکی صفتی وفای ما نیست
ترکانه سخن سزای ما نیست.ترکانه ز خانه رخت بربست
در کوچگه رحیل بنشست.