دوگاه

(دُ ) (اِمر. ) اولین شعبه از شعب بیست و چهارگانة موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده اند.

دوگاه. [ دُ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح موسیقی ) نام نوایی از موسیقی. ( ناظم الاطباء ). شعبه مقام حسینی و آن مرکب است از دو نغمه. ( غیاث ) ( آنندراج ). اولین شعبه از شعب بیست و چهارگانه موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده اند. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اصطلاح شطرنج ) خانه دوم شطرنج که برای ربودن یک مهره از آن دو خال باید. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شش گاه و یک گاه شود. || کنایه باشد از دو جهان. ( غیاث ) ( آنندراج ).

از شعبه های بیست وچهارگانۀ موسیقی ایرانی.