پلی استر

پلی استر (به یونانی: Polyester) (کدهای PET یا PES) گونه ای از پلیمرها می باشند که دارای گروهای استر می باشند. به عنوان ماده ای خاص معمولاً به پلی اتیلن ترفتالیت یا پی ای تی گفته می شود. پلی استرها شامل مواد شیمیایی حاصل از واکنش های طبیعی مانند آنچه در کاتین پوسته گیاهان وجود دارد و نیز ازسنتزهای پلیمریزاسیون پله ای همانند پلی بوتیرت می باشند. پلی استرهای طبیعی و برخی از پلی استرهای مصنوعی قابل تجزیه زیستی می باشند، ولی این خاصیت شامل بیشتر پلی استرهای حاصل از سنتز نمی شود. با توجه به ساختار پلی استر های ممکن است ترموپلاستیک یا ترموست باشند. پلی استرهایی هم وجود دارند که قابلیت حل شدن در سختی سازها را دارند ولی بیشتر پلی استرها ترموپلاستیک می باشند.
فاستونی
الیاف مصنوعی
مشخصات فیزیکی الیاف
پلی استرها بیشتر در ساختار الیاف مصنوعی بکار می روند. الیاف مصنوعی حاصل از دی متیل ترفتالات (DMT) یا اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکول (الیاف پلی استر استاندارد یا نوع تجاری تریلن ٰterylene) یا از ۱ و ۴ در متیلول سیکلوهگزان (نوع وستان (vestan) یا کودل (kodel) که به روش ذوب ریسی تولید می شوند.
تولید انبوه این الیاف از سال ۱۹۴۵ آغاز شده است و امروزه این لیف با تولید جهانی ۲۱ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ بیشترین سهم تولید را در بین الیاف به خود اختصاص داده است.
خصوصیات: چگالی g/cm۳ ۱٫۳۸، نیروی پارگی بسیار زیاد، الاستیسیتهٔ خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری، مقاومت بالا در برابر اسیدهای معدنی و آلی (در اسید سولفوریک غلیظ تجزیه می شوند)