بلمه

ریش بلندوانبوه، ومردی که ریش بلندوانبوه دارد
۱- ( اسم ) ریش بلند وانبوه . ۲- ( صفت ) مردم ریش دراز .
قسمی ماهی

(بَ مِ ) ( اِ. ) ۱ - ریش بلند و انبوه . ۲ - مردی که ریش بلند و انبوه داشته باشد. بامه هم گفته شده .

( بلمة ) بلمة. [ ب َ ل َ م َ ] ( ع اِ ) سخت آرزومندی ناقه به فحل و آماسیدگی شرم وی از شدت آرزومندی نر. ( از منتهی الارب ). ورم شرم از شدت گشن خواهی. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ). || آماسیدگی لب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شکوفه درخت عضاه. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).

---

بلمه. [ ب َ م َ / م ِ / ب ُ م َ / م ِ] ( اِ ) ریش انبوه و دراز. ( برهان ) ( آنندراج ). بامه.( شرفنامه منیری ). ضد کوسه. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). || پایه و زینه و نردبان. ( ناظم الاطباء ).

---

بلمه. [ ب َ م َ/ م ِ ] ( ص ) مردم ریش دراز. ( برهان ). درازریش. ( غیاث ). ریشو. لحیانی. ریش تپه. بزرگ ریش. بامه :
تیزی که چون کواکب منفضه ( ؟ ) گاه رجم
با ریش بلمه شب تیره قران کند.آنچه کوسه داند از خانه کسان
بلمه از خانه خودش کی داندآن.کوسه هان تا نگیری ریش بلمه درنبرد
هندوی ترکی بیاموز آن ملک تمغاج را.و رجوع به بلمه ریش شود.

---

بلمه. [ ب َ ل َ م َ / م ِ ] ( اِ ) قسمی ماهی. ( از دزی ). و رجوع به بَلَم شود.

۱. ریش بلند و انبوه.
۲. (صفت ) ویژگی مردی که ریش بلند و انبوه داشته باشد.