(تَ وُ ) [ ع . ] (مص ل . ) بر یکدیگر جستن و یورش بردن .
تصاول
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
تصاول. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) بر یکدیگر حمله بردن. ( زوزنی ). بیکدیگر حمله نمودن و برجستن. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تواثب. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ عمید
به یکدیگر حمله کردن و برجستن.
کلمات دیگر: