( مصدر ) ۱- رفتن . ۲- دویدن : شیر سگی داشت که چون پو گرفت سای. خورشید بر آهو گرفت . ( نظامی )
پو گرفتن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(گِ رِ تَ ) (مص ل . ) ۱ - رفتن . ۲ - دویدن .
لغت نامه دهخدا
پو گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) دویدن. دویدن آغاز کردن :
شیر سگی داشت که چون پو گرفت
سایه خورشید بر آهو گرفت.
شیر سگی داشت که چون پو گرفت
سایه خورشید بر آهو گرفت.
نظامی.
و در بعض لغت نامه ها پو گرفتن را کوس بستن گفته اند.کلمات دیگر: