کلمه جو
صفحه اصلی

شینه

فرهنگ فارسی

نوعی از نادی

لغت نامه دهخدا

شینه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) نوعی از نای. ( ناظم الاطباء ).

شینه. [ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه. سکنه آن 170 تن. آب از رودخانه آهوران. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

شینه. [ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش حومه شهرستان سنندج. سکنه آن 150تن. آب از چشمه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

شینه . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه شهرستان سنندج . سکنه ٔ آن 150تن . آب از چشمه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).


شینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) نوعی از نای . (ناظم الاطباء).


شینه . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه . سکنه ٔ آن 170 تن . آب از رودخانه ٔ آهوران . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).


دانشنامه عمومی

شینه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
شینه (برق)
شینه سفلی
شینه علیا
شینه (کرمانشاه)
شینه شریف آباد
شینه (سنندج)

گویش مازنی

/shine/ شیهه

شیهه


پیشنهاد کاربران

Busbar
ارتباط الکتریکی

زیبادرتاجیکی سمرقند بخارا ودوشنبه

محل تقاطع دو رودخانه یا دره، ده که در آن دو رود خانه باهم یکجا شوند

بمیر، مردن ( しね, 死ね )

شینه shine در زبان مغولی به معنی تازه و نو است


کلمات دیگر: