انسو

انسو (ذن). اِنسو (به ژاپنی: 円相، Ensō)، (به معنی دایره)، در بوداگرایی ذن دایره ای است که کشیدن آن با یک یا دو حرکت کار سختی است و نشان دهنده لحظه ای است که رهایی ذهن به بدن اجازه خلاقیت می دهد.
هیجان نمایی انتزاعی - شیوهٔ هنری نوینی که در آن تلاش می شود تا شکل و فضا از قید بازنمایی عینی و سنتی رها شود.
انسو بیانگر روشن شدگی مطلق، قدرت، ریزه کاری، جهان و مو (هیچ) است و با داشتن ویژگی ساده گرایی نشان دهنده زیبایی شناسی ژاپنی است.
کشیدن انسو یکی از تمرینات سومی ئه (墨絵، نقاشی ژاپنی با جوهر و قلم) است. ابزار لازم برای کشیدن انسو، همانی است که در خوشنویسی ژاپنی به کار می رود: قلم (筆، فوده) و کاغذ واشی. معمولاً انسو را در یک حرکت قلم می کشند که همچون خوشنویسی سبک سوشو (草書)، حرکت قلم باید سریع و تند است. پس از کشیدن آن دیگر تغییری در آن ایجاد نمی کنند.
کشیدن انسو را یک تمرین روحی می دانند که هرکس می بایست در هر روز انجام دهد. کشیدن انسو یا رسیدن به خودآگاهی با خوشنویسی ژاپنی را هیتسوزندو (筆禅道، به معنی راه قلم) می نامند. انسو را بیانگر برخی از ابعاد گوناگون وابی-سابی (زیبایی شناسی ژاپنی از منظر ناپایداری و عدم کمال) می دانند: فوکینسه ای (عدم تقارن، نامنظم بودن)، کانسو (سادگی)، کوکو (پایه ای)، شیزن (طبیعی)، یوگن (ظرافت عمیق)، داتسوزوکو (آزادی) و سیجاکو (آرامش).