اب نمک

آب نمک. به محلول آب و نمک خوراکی که کاربردهای مختلفی دارد و ازجمله در نگهداری مواد غذایی به کار می رود آب نمک می گویند. از محلول آب نمک به عنوان تسکین دهنده گلودرد، میکروب کش و دهان شویه نیز استفاده می شود.
واژه های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه های مصوّب فرهنگستان)
CRC Handbook of Chemistry and Physics, 63rd Edition 1982-1983.
معمولاً زمانی که درصد نمک موجود بالاتر از ۵ درصد باشد به آن آب نمک می گویند. گاه نیز، بسته به نوع تحقیقات، اگر شوری در آب بین ۳٫۵ تا حدود ۲۶ درصد باشد به آن آب نمک گفته می شود. درصد اولی (۳٫۵ درصد) میزان نمک موجود در آب دریا است و درصد دومی درصد معمول در آب اشباع شده با نمک است.
از آب نمک برای نگهداری سبزیجات، میوه، ماهی، و گوشت استفاده می شود. در علوم و فناوری غذا به آب نمک مورد استفاده برای عمل آوری مواد غذایی، مانند فراورده های گوشتی آب نمک عمل آوری curing brine گفته می شود. به گوشتی که با آب نمک عمل آوری شده باشد «گوشت آب نمکی» می گویند. آب نمک برای خواباندن خیارشور و غیره نیز به کار می رود.مادهٔ غذایی غیر گوشتی که برای حفظ یا ایجاد طعم در آب نمک نگهداری می شود به طور کل شور نامیده می شود.
عمل نگهداری مواد غذایی در آب نمک برای حفظ آنها یا ایجاد طعم شورانداختن brining و افزودن آب شیرین به مادهٔ شور انداخته برای حذف نمک های آن شوری زدایی debrining نام دارد.

آب نمک. آبْ نَمَک (brine)
اسم عام محلول کلرید_سدیم (NaCl، نمک) در آب. آب نمک در صنایع فرآوری غذایی، ازجمله برای کنسرو کردن سبزی ها، شورکردن سبزی ها، تولید ترشی ها، و نمک سودکردن گوشت به فراوانی مصرف می شود. ازنظر صنعتی، آب نمک منبعی است که از آن کلر، سود_سوزآور (هیدروکسید_سدیم)، و کربنات_سدیم به دست می آورند.