ناپروا

( صفت ) ۱ - بی التفات بی توجه . ۲ - بی پروا بی باک : یاد باد آنکه رخت شمع طرب می افروخت وین دل سوخته پروانه ناپروا بود. ( حافظ ) ۳ - سراسیمه مشوش مضطرب : قمر زقبضه شمشیر تست ناایمن زحل زپیکرپیکان تست ناپروا. ( معزی )

ناپروا. [ پ َرْ ] ( ص مرکب ) بی التفات. بی رغبت. بی میل . ( از برهان قاطع ). لاابالی. ( انجمن آرا ). بی خبر. غافل. ( ناظم الاطباء ). بی توجه. بی التفات. سست انگار. || بی ترس و بیم. ( برهان قاطع ). بی بیم. ( انجمن آرا ). بیباک. بی اندیشه. ( آنندراج ). بیباک. بی پروا. بی ترس. دلیر.بهادر. ( ناظم الاطباء ). فارغ بال. بی اعتنا. بی هراس. بیباک. بی پروا. بی محابا. بدون خوف و رعب :
جوان و شوخ و فراموشکار و ناپرواست
زمان زمان ز من خسته اش که یاد دهد.هر دلی کو واله و حیران حسن یار شد
از غم دنیا و دین آزاد و ناپروا بود. || سرآسیمه. ( اسدی ) ( اوبهی ) ( معیار جمالی ). سرآسیمه. بی فراغت. بیطاقت. بی آرام. ( برهان قاطع ). بی طاقت. ( انجمن آرا ). آشفته. حیران. سرگشته. ( ناظم الاطباء ). سرآسیمه ، مقابل پروا به معنی فراغت. ( از معیار جمالی ). بی فراغت مشوش. مضطرب. بی قرار. بی آرام. بی تاب و توان :
قمر ز قبضه شمشیر تست ناایمن
زحل ز پیکر پیکان تست ناپروا.بود نقاش قضادر شجرت متواری
بود فراش صبا در چمنت ناپروا.تا بخاک اندر آرام نگیری که سپهر
همچنان در طلب خدمت تو ناپرواست.پرتو خورشید چون پیدا شود
ذره سرگشته ناپروا خوش است.یاد باد آنکه رخت شمع طرب میافروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود.پناه ملک سلیمان شهنشه ایران
که آسمان ز معالی اوست ناپروا.|| بی دانش. ( برهان قاطع ). بی اندیشه. بی فکر. ( ناظم الاطباء ). || بدون قصد و اراده. ناتوان. سست. || مشغول و همیشه در کار. ( ناظم الاطباء ).

۱. بی التفات، بی میل.
۲. سراسیمه.
۳. بی ترس، بی پروا.

سراسیمه