ابرفت

آبرفت. آبرُفت در زمین شناسی به مواد آواری سستی که توسط رود یا آب های جاری دیگر نهفته شده باشد گفته می شود. آبرفت به طور معمول از مواد و ذرات گوناگونی، از ذرات ریز گل و لای و خاک رس، تا ذرات درشت تر شن و ماسه و سنگریزه تشکیل شده است.
منبع اصطلاح آبرفت (خبرنامهٔ فرهنگستان زبان فارسی در ایران)
برگرفته از آبرفت ویکی پدیای انگلیسی
به این فرایند بعضی فرایند نهشته شدن رسوب توسط رودخانه، آبرفت گذاری (alluviation) می گویند.
آب جاری با مشارکت برف رود(تکه یخ غلتان در رود)، می تواند آبرفت نهشته کند. ولی نهشته شدن برف و یخ به تنهایی، آبرفت محسوب نمی شود.
آب رودخانه به طور ادامه دار، از منشا خود تکه های جامدی از سنگ و صخره و گل و لای را برداشته (شویانده) و در تمام طول مسیر خود رها می کند. جایی که جریان آب تند تر باشد، تکه های جامد بیشتری برداشته می شوند تا اینکه رها شوند، و همچنین جایی که جریان آب کند تر باشد، تکه های جامد بیشتری رها می شوند تا اینکه برداشته شوند. محلی که میزان بیشتری از مواد حمل شده توسط رود رها شوند، مسیل یا محل آبرفت می گویند و به آن مواد، آبرفت می گویند.

آبرفت. آبْرُفْت (alluvium)
ماده ای ریزدانهو سیلتی. از جریان آب رودخانه نهشته می شود. آبرُفت در مناطقی از آبراهۀ رودخانه نهشته می شود که سرعت آب جهت انتقال گل ولای با جریان رودخانه بسیار کم است. خم های داخلی رودپیچها ازجملۀ این مناطق اند. دشت_سیلابیاز آبرُفت حاصل از نهشته های سیلاب های ادواری تشکیل می شود. گاهی نهشته های آبرُفتیِباقی مانده از سیلاب موجب تشکیل دریاچه های طوقه ای (نعل اسبی)می شوند. دشت های سیلابی غالباً حاصل خیزند، اما همواره در معرض جریان سیل قرار دارند و محل مناسبی برای سکونت نیستند. مثلاً، سیل های سال ۲۰۰۰ در موزامبیک بر مناطق کشاورزی واقع در دشت های سیلابی رودخانه های مهم این کشور، مانند ساو، تأثیر نامطلوبی گذاشت. با این حال، تمدن های مهم اولیه در دشت های سیلابی خاورمیانه شکوفا شدند. در آن جا، گل ولای نهشتۀ رودهایی مانند نیل و سِندبه تولید محصولات کشاورزی مازاد انجامید.