کلمه جو
صفحه اصلی

برده رشه

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج .

لغت نامه دهخدا

برده رشه . [ ب َ دِ رَ ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج . سکنه ٔ آن 130 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).


برده رشه . [ ب َ دِ رَ ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد. سکنه ٔ آن 158 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).


برده رشه . [ ب َ دِ رَ ش ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ویسه بخش مریوان شهرستان سنندج . سکنه ٔ آن 200 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).


برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ویسه بخش مریوان شهرستان سنندج. سکنه آن 200 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد. سکنه آن 158 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج. سکنه آن 130 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

دانشنامه عمومی

برده رشه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
برده رشه (بانه)
برده رشه (سقز)
برده رشه (مریوان)

دانشنامه آزاد فارسی

بَرْدِه رَشِه
شهری در استان کردستان، شهرستان مریوان، و مرکز اداری بخش خاو و میرآباد. با ارتفاع ۱,۳۷۰ متر، در منطقه ای کوهستانی و جنگلی، در ۹۰کیلومتری غرب شمالی سنندج و ۱۱کیلومتری شمال غربی مریوان، و در ۴کیلومتری مرز ایران و عراق، قرار دارد و راه مریوان به آن ختم می شود. اقلیم آن معتدلِ مایل به سرد و نیمه خشک است.

پیشنهاد کاربران

به معنای سنگ سیاه برد به معنای سنگ و ره ش به معنای سیاه میباشد همچنین اصطلاحی باستان شناسی است به معنای مقبره


کلمات دیگر: