جمع صرع بمعنی گونه ای از گونه ها
اصرع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اصرع. [ اَ رُ ] ( ع اِ ) ج ِ صَرْع. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به صَرْع شود. ج ِ صَرْع ، بمعنی گونه ای از گونه ها. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ). || ج ِ صِرْع. ( المنجد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به صِرْع شود.
کلمات دیگر: