( صفت ) پر شکنجه پر عذاب .
پر عقوبت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پرعقوبت. [ پ ُ ع ُ ب َ ] ( ص مرکب ) پرشکنجه. پرعذاب :
چون گور کافران ز درون پرعقوبتند
گرچه برون برنگ و نگاری مزینند.
چون گور کافران ز درون پرعقوبتند
گرچه برون برنگ و نگاری مزینند.
سنائی.
کلمات دیگر: