ابن بطریق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابن بطریق. [ اِ ن ُ ب ِ ] ( اِخ ) اوطوقیوس یا افتیخوس سعیدبن بطریق فسطاطی مسیحی ( 263-328 هَ.ق. ). از اطبای مشهور زمان خویش و بطریق اسکندریه. او راست کتبی چند در طب و نیز تاریخی به نام نظم الجوهر در تاریخ سلاطین و خلفا و نصرانیت و بطارقه و اعیاد نصاری ، یحیی بن بطریق یکی از خویشاوندان او را بر این کتاب ذیلی است. ابن بطریق را برادری بوده موسوم بعیسی و او به مصر طبیب بوده است.
ابن بطریق . [ اِ ن ُ ب ِ ] (اِخ ) ابوالحسن یا ابوالحسین بن حسن بن حسین بن علی بن محمدبن یحیی بطریق الحلی . محدث و عالم شیعی بمائه ٔ ششم هجری . او راست : کتاب خصایص در مناقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام و به طبع رسیده . کتاب العمدة فی عیون صحاح الأخیار فی مناقب الامام علی بن ابی طالب . کتاب اتفاق صحاح الاثر فی امامة الائمة الاثنَی ْعشر. کتاب الرد علی اهل النظر فی تصفح ادلة القضاءو القدر. کتاب نهج العلوم الی نفی المعدوم معروف بسؤال اهل حلب . کتاب تصفح الصحیحین فی تحلیل المتعتین .
ابن بطریق . [ اِ ن ُ ب ِ ] (اِخ ) اوطوقیوس یا افتیخوس سعیدبن بطریق فسطاطی مسیحی (263-328 هَ .ق .). از اطبای مشهور زمان خویش و بطریق اسکندریه . او راست کتبی چند در طب و نیز تاریخی به نام نظم الجوهر در تاریخ سلاطین و خلفا و نصرانیت و بطارقه و اعیاد نصاری ، یحیی بن بطریق یکی از خویشاوندان او را بر این کتاب ذیلی است . ابن بطریق را برادری بوده موسوم بعیسی و او به مصر طبیب بوده است .