در امور دو اوین و صناعت خراج و مناظره عمال ( استنطاق ) معرفتی بسزا داشت
ابن سریح
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابن سریح. [ اِ ن ُ ؟ ] ( اِخ ) اسحاق بن یحیی بن سریح نصرانی ، مکنی به ابوالحسین. او ظاهراًتا 377 هَ.ق. حیات داشته است. ( ابن الندیم ). مولد او به سال 300 بوده. ابن سریح در امور دواوین و صناعت خراج و مناظره عمال ( استنطاق ) معرفتی بسزا داشته ودر علم نحو نیز بصیر بوده. از کتابهای اوست : کتاب الخراج الکبیر. کتاب الخراج الصغیر. کتاب المؤامرات بالحضرة. کتاب تحویل سنی الموالید. کتاب جمل التاریخ.
کلمات دیگر: