یونسیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
یونسیه . [ ن ُ سی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای از مسلمین یاران یونس که دین را معرفت خدای و عشق بر خدای دانند. (یادداشت مؤلف ). یاران یونس شمری هستند که گویند ایمان عبارت است از شناسایی حق و فروتنی مر او را و دوستی او از صمیم قلب . پس کسی که این صفات در او جمع باشد مؤمن است و با آن صفات ترک طاعات و ارتکاب معاصی به صاحب آن صفات زیانی نرساند و در قیامت کیفر نبیند و نیز گویند: ابلیس خداشناس بود و به واسطه ٔ استکبار و ترک خضوع کافر شد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ).
یونسیة. [ ن ُ سی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای است منسوب به یونس بن عبدالرحمان قمی و از اصحاب وی . (از تعریفات جرجانی ). گروهی از غُلات شیعه اصحاب یونس بن عبدالرحمان می باشند. می گویند: خدای تعالی بر عرش است و حامل عرش فرشتگانند و خدای خود نیرومندتر از فرشتگان است ، معذلک فرشتگان حامل اویند، مانند کلنگ که با آنکه نیرومندتر از آدمی است مردی او را بر دوش گیرد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). فرقه ای از شیعه اصحاب ابومحمد یونس بن عبدالرحمان قمی از متکلمین امامیه هستندو این فرقه را نباید با یونسیه از فرق برجسته ٔ اصحاب یونس شمری اشتباه کرد. (از خاندان نوبختی ص 267).
یونسیه. [ ن ُ سی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از مسلمین یاران یونس که دین را معرفت خدای و عشق بر خدای دانند. ( یادداشت مؤلف ). یاران یونس شمری هستند که گویند ایمان عبارت است از شناسایی حق و فروتنی مر او را و دوستی او از صمیم قلب. پس کسی که این صفات در او جمع باشد مؤمن است و با آن صفات ترک طاعات و ارتکاب معاصی به صاحب آن صفات زیانی نرساند و در قیامت کیفر نبیند و نیز گویند: ابلیس خداشناس بود و به واسطه استکبار و ترک خضوع کافر شد. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
دانشنامه عمومی
فهرست شهرهای سوریه
دانشنامه اسلامی
ایشان در امامت بر کیش قطعیه یعنی کسانی که به مرگ موسی بن جعفر قطع و یقین کردند، بودند.
یونس درباره تشبیه افراط کرده گفت که عرش خداوند را با خود او حاملان عرش برمیدارند و او از ایشان نیرومندتر است، همچنانکه کرسی را دو پایهاش برمیدارد و آن سنگینتر از دو پایهاش میباشد و درباره اینکه خداوند را بر عرش برمیدارند آیه: وَ یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمانِیَةٌ یعنی «هشت فرشته در آن روز تخت پروردگارت را بر زبر خویش بردارند» را دلیل گفتار خود میآورند.
پیشوای یونسیه
یونسیه پیرو ابو محمد یونس بن عبد الرحمن قمی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسی کاظمهستند.
یونسیّه از مرجئه
پیروان یونس بن عون هستند که میگفت ایمان به دل و زبان باشد و آن شناختن خدای تعالی و مهر ورزیدن و فروتنی کردن به او از روی دل و اقرار نمودن به زبان بر اینکه او یکتا و یگانه است و وی را همتا و مانندی نیست و این تا هنگامی است که پیغمبران به راهبری نیامده باشند و چون آنان راهبری آیند، براست داشتن گفتار ایشان و شناخت آنچه را که فرماید، روی هم رفته ایمان گویند و تنها شناختن آنچه را از ایشان رسد، ایمان نیست و از جمله آن نیز نمیباشد، این گروه پندارند که هر خصلتی از خصال ایمان به تنهائی یا برخی از آن ایمان نیست و بلکه مجموع آن ایمان خوانده میشود.