بابک احمدی

بابک احمدی (زادهٔ ۱۳۲۷ در تهران) نویسنده، مؤلّف، مترجم، منتقد هنری و پژوهشگر ایرانی است. آثار وی از متون پرفروش در بازار کتاب های فلسفی ایران است و بیشتر آن ها را نشر مرکز چاپ می کند.
آفرینش و آزادی، جستارهای هرمنوتیک و زیبایی شناسی
از نشانه های تصویری تا متن
امید بازیافته، سینمای آندری تارکوفسکی
باد هر جا بخواهد می وزد، اندیشه ها و فیلم های روبر برسون
تصاویر دنیای خیالی، مقاله هایی دربارهٔ سینما
چهار گزارش از تذکرةالاولیاء عطار، نشر مرکز، ۱۳۷۶
حقیقت و زیبایی، درس های فلسفهٔ هنر
خاطرات ظلمت، دربارهٔ سه اندیش گر مکتب فرانکفورت
رسالهٔ تاریخ
ساختار و تأویل متن
ساختار و هرمنوتیک
سارتر که می نوشت
کتاب تردید
مارکس و سیاست مدرن
مدرنیته و اندیشهٔ انتقادی
معمای مدرنیته
واژه نامهٔ فلسفی مارکس
هایدگر و پرسش بنیادین
هایدگر و تاریخ هستی
کار روشنفکری
ترس و تنهایی: کوارتت های شاستاکوویچ
موسیقی شناسی
آواز زمین: هشت جستار در تاریخ موسیقی
وی در سال ۱۳۲۷ در تهران به دنیا آمده و مقیم همین شهر است. احمدی در سال ۱۳۴۹ مدرک کارشناسی علوم سیاسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد و سپس برای ادامه تحصیل به پنسیلوانیای آمریکا رفت و در مقطع کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه پنسیلوانیا فارغ التحصیل شد. احمدی سالهای ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ را در لندن و سال های بعد تا بهمن ۱۳۵۷ را در پاریس گذرانده است.
او فعالیت سیاسی علیه حکومت محمدرضا پهلوی داشته است. وی هم چنین در سال های اخیر از منتقدان سیاست های جمهوری اسلامی بوده است. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ به همراه خشایار دیهیمی با انتشار بیانیه ای به دفاع از اصلاح طلبی در انتخابات پرداختند و تأکید کردند که کارنامه چهارساله آقای احمدی نژاد اسباب سرشکستگی حکومت و تحقیر ملی بوده است.
در سال ۱۳۸۷ گروه تئاتر لیو پس از اجرای نمایش با اهدای لوحی از بابک احمدی تقدیر کرد. هم چنین کتاب حقیقت و زیبایی برنده جایزه کتاب فصل شده است.

بابک احمدی (۱۹۴۸، تهران) مؤلّف، مترجم، منتقد هنری، کنشگر سیاسی و پژوهشگر ایرانی است.
• «ایرانیان، خاصه در طول ۱۰۰ سال گذشته که به معنای واقعی پا به زندگی مدرن گذاشتند و به طور نسبی ملزومات مدرنیته را درک کردند، «بیگانه هراس» هستند. تاریخ طولانی مردمانی که همواره مورد حمله اقوام دیگر بودند و واقعیت تاریخی دخالت غرب در سرنوشت آنها (حتی پس از انقلاب مشروطه، ایران را به مناطق نفوذ تقسیم کرده بودند) و حقیقت انکارناپذیر کودتایی که ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۵۳ میلادی با افسران راستگرای ارتش علیه دولت ملی زنده یاد مصدق سازمان داد، دلایل کافی به مردم می دهد تا «بیگانه هراس» باشند، تا جایی که من با اندوه و شگفتی شاهد آن هستم برخی انقلابی را که خودشان پیش برده اند کار خارجی ها می دانند. اینجاست که مسئله ضرورت توسعه سیاسی خود را با قدرت نشان می دهد…»• «تا آزادی های سیاسی و حقوق دموکراتیک به دست نیایند (یا اندکی که هست چنین در معرض خطر نباشند) پیش شرط اصلی توسعه ساخته نمی شود. توسعه به مدرن شدن تک تک ما وابسته است، به بلوغ فکری و مهم تر به شناخت حقوق خود، حقوق دیگران، رسمیت یافتن حق مالکیت، حکومت قانون و احترام کامل به قانون.»• «برای توسعهٔ پایدار ما نیازمند دولت دموکراتیک هستیم؛ دولتی کوچک با قدرت معنوی و اخلاقی زیاد، دولتی که به ملت پاسخگو باشد، اراده آن از طریق پارلمان و نهادهای انتخابی، اراده ملت باشد. دولتی بدون مشاغل دائمی، بدون انتصاب (یا در حداقل ممکن) دولتی دارای نهادهای نظارتی واقعی و کارا… مسئله، خواستن دموکراسی نیست. مسئله بر سر آمادگی پرداخت هزینه برای دموکراسی است.»