داریوش فرهود

داریوش فرهود (متولد فروردین ۱۳۱۷ در تهران) پژوهشگر حوزه ژنتیک، روان شناسی، انسان شناسی و اخلاق است. او عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران است.
اصول ژنتیک پزشکی بر اساس کتاب medicine thompson & thompson Genetics in و ده ها منبع دیگر، منصور میرزایی، حامد اختیاری، داریوش فرهود، ناشر: کتاب میر - ۱۳۸۲
کتابچه ای برای خانواده هایی که می خواهند دربارهٔ سندرم ترنر بیشتر بدانند، لین تش، فرح عزیزی (مترجم)، داریوش فرهود (مترجم)، ناشر: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، شاهد و ایثارگران - ۱۳۸۱
ژنومیک و تغذیه، سمیه اطهاری نیک عزم (مترجم)، داریوش فرهود (زیرنظر)، مهدی فصیحی رامندی (زیرنظر)، عاتکه موسوی نسل خامنه (زیرنظر)، مهشید معتمد رسا (زیرنظر)، ناشر: کلک سیمین
ایران فرهنگی - نخستین ساکنان، فرمانروایان، پایتخت ها و پرچم های ایران، انتشارات صبا، ۱۳۹۲
او دکترای علوم طبیعی در ژنتیک انسانی و دکترای انسان شناسی را از دانشگاه ماینس آلمان (۱۹۷۲–۱۳۵۱ش) و درجه استادی در ژنتیک پزشکی از دانشگاه مونیخ (۱۹۹۱–۱۳۷۰ش) اخذ کرده است. او بنیانگذار، استاد و مدیر گروه ژنتیک انسانی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران (۱۳۵۲ تا ۱۳۸۲) می باشد. فرهود برگزیده جشنواره بین المللی خوارزمی می باشد.
پدر داریوش فرهود فرهنگی بود جد پدری او به عباس میرزا (ولیعهد وقت تبریز در عهد قاجار) می رسد. مادر وی خانه دار بود و جد بزرگ مادری اش به حکیم باشی ناصر الدین شاه قاجار برمی گردد.
دوران کودکی داریوش فرهود با سفرهای اجباری پدر به مناطق مختلف ایران سپری شد.فرهود به دلیل منتقل شدن پدرش به جنوب، دوره کودکی را در شهرهایی چون هفتگل و مسجدسلیمان گذراند. پس از اتمام دوره دبستانش در جنوب، سال ششم را در دبستان پسرانه رازی تهران به تحصیل پرداخت. از همان ایام به لطف برخورداری از پدری فرهنگی و پدربزرگ و عموی پزشک اش، به علم طب علاقه مند می شود.

داریوش فرهود
• «متوجه شدم که بسیاری از رویکردها به تاریخ باستان ناشی از تعصبات و تنگ نظری ها صورت گرفته است. مثلاً این که بسیاری معتقدند که دربار شاهان باستانی یک سره عرصه ظلم و بیداد بوده اشتباه می کنند. ما در آن زمان ها نهادهای مدرن مثل امروز نداشتیم و مهم ترین نهادی که حضور داشت، دربار بود. دربارها مرکز تجمع دانشمندان، ریاضی دانان، منجمان و معماران بودند. حتی برخی از شاهان این دانشمندان را می دزدیدند. مثلا شهرت امیر نوح سامانی به دربارش بود. البته بسیاری از رفتارهای شاهان اشتباه و همراه ستم بوده است و برخی از این شاهان نیز آدم های خوبی نبوده اند. مثلا وقتی در مورد نادرشاه صحبت می کنیم، در وهله نخست شاهی جهانگیر و با تدبیر به نظر می رسد. او بعد از این که فتوحاتش را به نام سردار صورت داد، مجلسی در آذربایجان تشکیل داد و آن افراد او را انتخاب کردند. این مسئله در مورد بسیاری دیگر از شاهان ایرانی مثل کوروش و داریوش نیز صدق می کند.»• « ایرانِ فرهنگی سرزمینی است که در آن مظاهر فرهنگی ایران اعم از ادبیات، آداب، رسوم، تاریخ، زبان و … حضور دارد. به نظر من نمی توان هیچ پایه اشتراکی بهتری از فرهنگ برای مردمان این سرزمین پهناور جست. فرهنگ را هم باید در گسترده ترین معنای آن در نظر گرفت و بر هیچ یک از شاخصه های آن مثل زبان یا مذهب یا آدابی خاص تاکید نگذاشت. زیرا اگر بر هر یک از این شاخصه ها تاکید بگذاریم، مجبور می شویم گروهی را کنار بگذاریم.»• « کسی که از منطقه سکونتش می رود به عبارتی ژن باهوشی هم با خودش می برد و پس از گذشت چندین سال ما شاهد خواهیم بود که بسیاری از ژن های باهوش از کشور رفته اند و کشورهای توسعه یافته افراد باهوش، هنرمند، ورزشکار و حتی ثروتمند را می پذیرند و کشورهای جهان سوم همچنان با افراد کم بنیه و عادی رو به رو هستند.»