والت ویتمن

والت ویتمن (به انگلیسی: Walt Whitman) (‏ ۱۸۹۲–۱۸۱۹)، شاعر مدرن و روزنامه نگار آمریکایی است که او را پدیدآورنده شعر آزاد آمریکا می دانند.
فرانکلین ایوانز (۱۸۴۲)
برگ های علف (۱۸۵۵، ویرایش دوم: ۱۸۵۶)
ضربه های طبل (۱۸۶۵)
چشم انداز دمکراسی (دورنمای آزادی) (۱۸۷۱)
روزهای نمونه (۱۸۸۱)
خداحافظ، خیال من (۱۸۹۱)
ای ناخدا، ناخدای من
همیشه مست
والت ویتمن در ۳۱ مه ۱۸۱۹ در خانواده ای پرجمعیت در وست هیلز، هانینگتون به دنیا آمد. در ۱۲ سالگی، پس از ترک تحصیل، به کار در چاپخانه و مطالعهٔ آثار ادبی از هومر و ویلیام شکسپیر تا تورات پرداخت. او تا ۱۷ سالگی در نیویورک به عنوان متصدی چاپ کار کرد و با هنر و ادبیات جدید آشنا شد. پس از مدتی معلمی، در زادگاه خود، از سال ۱۸۴۱ به روزنامه نگاری حرفه ای پرداخت و این شغل را با وقفه هایی تا آخر عمر ادامه داد.
روزنامهٔ لانگ آیلَندر (Long Islander) که ویتمن مؤسس آن است، هنوز چاپ می شود. او به عنوان طرفدار دموکراسی و آزادی به مبارزهٔ سیاسی می پرداخت که به علت عضویت در حزب خاک آزاد در سال ۱۸۴۸ سرویراستاری مجلهٔ «دیلی ایگل» بروکلین را از دست داد. پس از مدتی روزنامه نگاری در نیواورلئان به بروکلین بازگشت؛ روزنامهٔ آزادی خواه «بروکلین فریدوم» را تأسیس کرد و شروع به توسعهٔ شیوهٔ خاص خود در شعر نمود. تا اینکه در سال (۱۸۵۵) نخستین دفتر شعر خود را با عنوان برگهای علف شامل ۱۲ شعر بدون عنوان و یک مقدمهٔ تاریخی، منتشر کرد. او خود جلد کتاب را طراحی، حروفچینی و با هزینهٔ شخصی چاپ کرد.
ویتمن ویرایش دوم برگ های علف را در سال ۱۸۵۶ منتشر کرد که شامل ۳۳ شعر و نامه ای از رالف والدو امرسون (که بر ویرایش اول کتاب نوشته بود) و درآمدی طولانی از ویتمن در پاسخ امرسون بود. او ویرایش و تکمیل این کتاب را تا آخر عمر ادامه داد و نسخه های مختلفی از آن به چاپ رساند. آخرین ویرایش برگ های علف معروف به «ویرایش بستر مرگ» که او در سال ۱۸۹۲ پیش از مرگ منتشر کرد، کتابی بزرگ با ۳۸۳ شعر است که در ۱۴ فصل تنظیم شده است و فصل ها عنوان «کتاب ۱» تا «کتاب ۱۴» را دارند.

والت ویتمن (زادهٔ ۳۱ می ۱۸۱۹–۲۶ مارس، ۱۸۹۲) یک از تاثیرگزارترین شاعران آمریکایی است. ویتمن به خاطر مجموعه شعر برگ های علف شهرت دارد. او را پدر شعر آزاد نام نهاده اند و اغلب از نظر دیدگاه با حافظ مقایسه می شود.
• «همیشه چهره ات را به سوی آفتاب نگه دار. سایه ها پشت سرت خواهند افتاد.»• «من به بدی بدترین ها هستم. اما خدا را شکر، که به خوبی بهترین ها هستم.»• «باور دارم یک برگ علف چیزی کم از سفر ستارگان ندارد.»• «سادگی شکوه بیان است.»• «من وجود دارم همانگونه که هستم، همین کافی ست.»• «هرچه روح را راضی کند، حقیقت است.»• ویتمن، والت، ای ناخدا! ناخدای من!، انتشارات سرزمین اهورایی، ۱۳۹۶، ترجمهٔ علی سلامی.