نادر نادرپور

نادر نادرپور (زاده ۱۶ خرداد ۱۳۰۸ در کرمان - درگذشته ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس آنجلس) شاعر، نویسنده، مترجم، فعال سیاسی-اجتماعی ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود.
چشم ها و دست ها (صفی علیشاه ۱۳۳۳)
دختر جام (نیل ۱۳۳۴)
شعر انگور (نیل ۱۳۳۷)
سرمهٔ خورشید (تهران ۱۳۳۹)
اشعار برگزیده (جیبی ۱۳۴۲)
برگزیدهٔ اشعار (بامداد ۱۳۴۹)
گیاه و سنگ نه، آتش (مروارید ۱۳۵۰)
از آسمان تا ریسمان
او فرزند «تقی میرزا» از خاندان نادری پور (افشار) نوادگان رضا قلی میرزا پسر ارشد نادرشاه افشار بود. نادرپور پس از به پایان رساندن دورهٔ دبستان در کرمان به تهران رفت و دوره متوسطه در دبیرستان ایرانشهر تهران تمام نمود و در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۱ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه سوربن پاریس در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه به تهران بازگشت.وی از سال ۱۳۳۷ به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئولیت های مختلف به کار مشغول بود.
نادرپور در سال ۱۳۴۶ در کنار تعدادی از روشنفکران و نویسندگان مشهور در تأسیس کانون نویسندگان ایران نقش داشت و به عنوان یکی از اعضای اولین دوره هیئت دبیران کانون انتخاب گردید.
نادرپور به زبان فرانسه آشنایی کامل داشت و شعرها و مقاله هایی را به زبان فارسی ترجمه کرد.

نادر نادرپور (۱۶ خرداد ۱۳۰۸ در تهران - ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس آنجلس) شاعر معاصر ایرانی
• خوشه های تلخ• «نادرپور در این ایام به حق، در طراز اول از شاعران متجدد و نوپرداز فرار گرفته وپختگی آثارش می رساند که به گنجینه غنی و پرارزش شعر گذشته پارسی دست دارد؛ ولی برخلاف بعضی از نوپردازان، شعر گذشته پارسی بر آثار او آنچنان سایه نینداخته که رنگ هنرش را دیگر کند و تحت تأثیر بگیرد. بدین معنی که هم احساس از خودش است و هم بیان تعبیرات.»مهدی اخوان ثالث (مجله در راه هنر- شماره ۲ اردیبهشت ۱۳۳۴)• «اشعار نادرپور با انسجام خاص خود، یکی بعد از دیگری، خواننده را در جهانی از رنگ و رنج و امید فرو می برد و از تمام این اشعار، موسیقی دلنشین کلام که بارزترین خصیصه هنری نادرپور است، بگوش می رسد.»فریدون توللی (مجله کاویان –شماره ۴ اردیبهشت ۱۳۳۳)• «نادرپور در صف اول شاعران معاصر قرار دارد.»پرویز ناتل خانلری (مجله سخن – شماره ۱۱ و ۱۲ اسفند ۱۳۳۶)