خفگی (drowning): براساس تعریف “خفگی در نتیجة فرو رفتن در مایعات، به ویژه آب” بوجود می آید که سومین علت شایع مرگ در بزرگسالان در کشورهای توسعه یافته است.
تنگی نفس
درد پشت جناغ قفسة سینه که با تنفس عمیق افزایش می یابد.
خلط کف دار، خون آلود
تندی تنفس و سیانوز
کریپتاسیون ریوی و گاهی رونکای (Rhonchi)
غرق شدگی (near drowning) بر اساس “وجود حیات، حداقل به صورت موقتی، بعد از خفگی در نتیجة فرو رفتن در یک محیط مایع” تعریف می شود.
در هر صورت خفگی آب یک تراژدی است، زیرا قربانیان اغلب جوان بوده و در شرایط جسمی خوبی هستند. در زمان رسیدن غریق در بخش اورژانس، می توان گستره ای از الگوهای بالینی را از کاملاً هوشیار تا ایست قلبی مشاهده کرد. بعضی از مواقع به نظر می رسد که امیدی به مورد غرق شدگی وجود نداشته باشد و بیمار بدون تنفس بوده و برون ده قلبی نیز ضعیف و مردمک ها نیز گشاد باشند؛ امّا با توسعة مراقبت های اورژانسی، بعضی از قربانیان که به نظر می رسیدند برای برگشت آنها می بایست ناامید بود، مشاهده شد که به خوبی روند بهبودی را طی نمودند. حتی قربانیانی که یک ساعت یا بیشتر در آب شناور بوده اند، بعد از تلاش های دامنه دار، نجات یافته اند؛ از این رو می بایست به مورد غرق شدگی جدا از موارد دیگر احیاء قلبی- تنفسی نظر افکنده شود.
در هنگام فرو رفتن در یک مایع، مقادیر کمی مایع به درون هیپوفارنکس فرو می رود که موجب انگیزش اسپاسم حلق (laryngospasm) می گردد. قربانی سپس مقادیر زیادی مایع بلع می کند. در 90 درصد از موارد غرق شدگی، اسپاسم حلق متوقف می گردد. بدلیل اکسیژن پایین یا بالا رفتن سطح دی اکسید کربن در خون، تنفس غیر ارادی آغاز می گردد. سپس قربانی مقادیر زیادتری آب به درون ریه های خود فرو می برد که به خفگی مرطوب (wet drowning) معروف است. همچنین ممکن است استفراغ و آسپیراسیون محتویات معده ای (به دلیل بلع مقادیر زیاد آب) صورت گرفته باشد که درمان بیماری را با دشواری روبرو می سازد.
تنگی نفس
درد پشت جناغ قفسة سینه که با تنفس عمیق افزایش می یابد.
خلط کف دار، خون آلود
تندی تنفس و سیانوز
کریپتاسیون ریوی و گاهی رونکای (Rhonchi)
غرق شدگی (near drowning) بر اساس “وجود حیات، حداقل به صورت موقتی، بعد از خفگی در نتیجة فرو رفتن در یک محیط مایع” تعریف می شود.
در هر صورت خفگی آب یک تراژدی است، زیرا قربانیان اغلب جوان بوده و در شرایط جسمی خوبی هستند. در زمان رسیدن غریق در بخش اورژانس، می توان گستره ای از الگوهای بالینی را از کاملاً هوشیار تا ایست قلبی مشاهده کرد. بعضی از مواقع به نظر می رسد که امیدی به مورد غرق شدگی وجود نداشته باشد و بیمار بدون تنفس بوده و برون ده قلبی نیز ضعیف و مردمک ها نیز گشاد باشند؛ امّا با توسعة مراقبت های اورژانسی، بعضی از قربانیان که به نظر می رسیدند برای برگشت آنها می بایست ناامید بود، مشاهده شد که به خوبی روند بهبودی را طی نمودند. حتی قربانیانی که یک ساعت یا بیشتر در آب شناور بوده اند، بعد از تلاش های دامنه دار، نجات یافته اند؛ از این رو می بایست به مورد غرق شدگی جدا از موارد دیگر احیاء قلبی- تنفسی نظر افکنده شود.
در هنگام فرو رفتن در یک مایع، مقادیر کمی مایع به درون هیپوفارنکس فرو می رود که موجب انگیزش اسپاسم حلق (laryngospasm) می گردد. قربانی سپس مقادیر زیادی مایع بلع می کند. در 90 درصد از موارد غرق شدگی، اسپاسم حلق متوقف می گردد. بدلیل اکسیژن پایین یا بالا رفتن سطح دی اکسید کربن در خون، تنفس غیر ارادی آغاز می گردد. سپس قربانی مقادیر زیادتری آب به درون ریه های خود فرو می برد که به خفگی مرطوب (wet drowning) معروف است. همچنین ممکن است استفراغ و آسپیراسیون محتویات معده ای (به دلیل بلع مقادیر زیاد آب) صورت گرفته باشد که درمان بیماری را با دشواری روبرو می سازد.
wiki: غرق شدگی