ژان-لوک گـُدار (به فرانسوی: Jean-Luc Godard) (زاده ۳ دسامبر ۱۹۳۰، پاریس)کارگردان، فیلمنامه نویس و منتقد سینماییِ فرانسوی-سوییسی است. او یکی از پیشگامان جنبش سینمایی موج نوی فرانسه بود.
جایزه اسکار افتخاری (۲۰۱۰)
جایزه سزار افتخاری (۱۹۸۷, ۱۹۹۸)
جایزه ژان ویگو (۱۹۶۰)
ژان-لوک گدار در سوم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانواده سوئیسی ثروتمند و فرهیخته ای در پاریس زاده شد. در کودکی به تنهایی دلبسته بود. پدرش ژان پل گدار پزشکی فرانسوی بود که شهروندی سویس را پذیرفته بود و مادرش ادیل مونود Odile Monod دختر یک بانکدار فرانسوی بسیار ثروتمند بود. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند.
گدار پدرش را منشأ دلبستگی او به رمانتیسیسم آلمانی و مادرش را منبع علاقه او به داستان می داند. گدار روزگار کودکی خویش را به مطالعه، اسکی و سفر به زمین های خانوادگیش در هر دو سوی فرانسوی و سویسی دریاچه ژنو گذراند.
گدار در پایان دهه ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه سوربن مدرکی در رشته مردم شناسی دریافت کرد. اما در شورش با خانواده پروتستان خویش به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان هم فکر جوان چون کلود شابرول، فرانسوا تروفو، اریک رومر و ژاک ریوت پیوست که برین انگیزه بودند تا قابلیت های نهفته سینما را به کاوش آورند. پدر و مادر گدار دلبستگی او را به سینما نمی پسندیدند و بر آن بودند که او همچون نوجوانی نازپرورده رفتار می کند. از این روی در ۱۹۵۲ به امید آنکه به او هنجار آموزند از کمکِ پولی به او دریغ نمودند. گروه دوستان گدار ماهنامه ای سینمایی به نام لا گازت دو سینما (La Gazette du Cinema) را آفریدند که به مدت پنج ماه از مه تا نوامبر ۱۹۵۰ منتشر شد.
جایزه اسکار افتخاری (۲۰۱۰)
جایزه سزار افتخاری (۱۹۸۷, ۱۹۹۸)
جایزه ژان ویگو (۱۹۶۰)
ژان-لوک گدار در سوم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانواده سوئیسی ثروتمند و فرهیخته ای در پاریس زاده شد. در کودکی به تنهایی دلبسته بود. پدرش ژان پل گدار پزشکی فرانسوی بود که شهروندی سویس را پذیرفته بود و مادرش ادیل مونود Odile Monod دختر یک بانکدار فرانسوی بسیار ثروتمند بود. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند.
گدار پدرش را منشأ دلبستگی او به رمانتیسیسم آلمانی و مادرش را منبع علاقه او به داستان می داند. گدار روزگار کودکی خویش را به مطالعه، اسکی و سفر به زمین های خانوادگیش در هر دو سوی فرانسوی و سویسی دریاچه ژنو گذراند.
گدار در پایان دهه ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه سوربن مدرکی در رشته مردم شناسی دریافت کرد. اما در شورش با خانواده پروتستان خویش به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان هم فکر جوان چون کلود شابرول، فرانسوا تروفو، اریک رومر و ژاک ریوت پیوست که برین انگیزه بودند تا قابلیت های نهفته سینما را به کاوش آورند. پدر و مادر گدار دلبستگی او را به سینما نمی پسندیدند و بر آن بودند که او همچون نوجوانی نازپرورده رفتار می کند. از این روی در ۱۹۵۲ به امید آنکه به او هنجار آموزند از کمکِ پولی به او دریغ نمودند. گروه دوستان گدار ماهنامه ای سینمایی به نام لا گازت دو سینما (La Gazette du Cinema) را آفریدند که به مدت پنج ماه از مه تا نوامبر ۱۹۵۰ منتشر شد.
wiki: ژان لوک گدار